‘Ik ben dankbaar dat ik die jaren op het dak heb gestaan’
Samenleven en een zaak runnen is wellicht de oervorm van het mkb-bedrijf. Bij de bakker, slager of groenteboer zijn man en vrouw vaak samen met hun kinderen aan het werk. Ook in de dakbedekkingsbranche treffen we bedrijven aan waar de partner volledig meedraait in het bedrijf. Vaak volgen de kinderen om het succes van het familiebedrijf verder uit te bouwen. In een aantal gevallen staan zij zelf aan het roer van de eigen zaak. Van vader op zoon, van moeder op dochter. Samen voor de zaak, een goede zaak? In VEBIDAK-Bericht komen ze aan het woord. In deze editie staan Dinant en Daphne Verschoor van Verschoor Duurzame Daken uit het Zuid-Hollandse Pernis centraal.
Verschoor Duurzame Daken BV bestaat sinds 1965. Onder een andere naam weliswaar, maar dat doet aan de respectabele leeftijd van het dakbedekkingsbedrijf uit Pernis niets af. Opa Verschoor werkte in de jaren zestig van de vorige eeuw bij een asfaltfabriek en kwam via zijn werk in aanraking met de dakbedekkingsbranche. Dat leek hem wel iets. Het avontuur van het ondernemerschap lonkte en zo richtte hij Verschoor Dakbedekkingen op. Dinant Verschoor: “Mijn opa is vrij laat voor zichzelf begonnen. Hij was een jaar of veertig. Zijn broers hadden een bouwbedrijf in Pernis, Gebroeders Verschoor. Zij waren serieuzer. Mijn opa was wat ondeugender. Mijn vader kwam al snel bij het bedrijf van mijn opa. Hij was zestien, zeventien jaar. In 1983 nam hij het bedrijf over en doopte het om in A. Verschoor Dakbedekkingen, De A van Arie. Hij woont nog steeds in Pernis. Mijn opa is vorig jaar overleden. En nu staat de derde generatie Verschoor aan het roer.”
Lange aanloop
Het heeft een lange aanloop gehad voordat Dinant het bedrijf overnam: “Dat gebeurde in 2017. Ik werkte er al veel langer. Ik voetbalde indertijd bij de Feijenoord-jeugd. Een gouden lichting was dat. Met Van Bronkhorst en Boateng in de gelederen. Ik schopte het zelfs tot het Nederlands jeugdelftal. Het uitgaansleven trok echter ook. Wil je verder met voetballen op het hoogste niveau, dan moet je ook daarop gefocust zijn. Net als mijn opa en vader had ik ook een onstuimige kant. Ik dronk net als zij graag een biertje. Ik was een lastige puber. Moeilijk te plooien. Opstandig. Ik brak uit. Ging de stad in.”
Dinant liet Feijenoord voor wat het was, stopte een half jaar met voetballen en stapte als 17-jarige opstandige puber in de zaak van zijn vader”. Op mijn zestiende had ik de mavo afgerond en daarna was het vooral lanterfanten. Ik was ook wel verwend bij Feijenoord. Als ik in de Kuip moest trainen, werd ik door een chauffeur opgehaald. Lui was ik niet. Wel een beetje arrogant in die tijd. Vervolgopleidingen maakte ik niet af. In de ogen van mijn ouders was niks doen er niet bij. Op mijn achttiende stond ik op het dak. Samen met andere jongens uit Pernis, die ik goed kende.”
Het uitgaansleven bracht Dinant ook iets moois. Tijdens een disco-avond kwam hij Daphne tegen. Daphne kan het zich nog goed herinneren wat er destijds gebeurde in de kantine van voetbalvereniging Door Ontwikkeling Tot Ontspanning: “Ja, dat weet ik nog heel goed. Ik was vijftien en Dinant zeventien. Het was onze eerste zoen daar bij DOTO!” Dinant reageert lachend: “Ik moet vast wat biertjes achter mijn kiezen hebben gehad, want ik weet er niets meer van.”
Serieuzer
Aan de verkering dus. De liefde doet wonderen. Na verloop van tijd ging Dinant het werk als dakdekker steeds serieuzer nemen. Hij kreeg meer oog voor het bedrijf. Zijn interesse voor de bedrijfsprocessen groeide: “Ik kreeg in de gaten dat sommige zaken binnen het bedrijf anders geregeld konden worden. Efficiënter, logischer. Met dezelfde inspanning meer voor elkaar krijgen. Natuurlijk riep dat weerstand op bij mijn vader. Hij hield begrijpelijk vast aan zijn eigen routine. Ik onderzocht hoe je de planning beter voor elkaar kon krijgen, of je de groepen op het dak anders kon samenstellen en hoe we veiliger konden werken.”
Dinant is zeven jaar als dakdekker werkzaam geweest. “Pas toen onze dochter, Sharely, werd geboren ben ik van het dak afgestapt. Dat is nu negentien jaar geleden. Ik ben dankbaar dat ik die jaren op het dak heb gestaan. Ik heb nu nog profijt van die ervaring. Je moet weten waar je het over hebt als je met klanten over dakrenovatie of groendaken praat. Praktijkervaring is onmisbaar. Het kantoor werd mijn werkterrein. In het begin hield ik me vooral bezig met werkvoorbereiding, offertes maken. Dat duurde een paar jaar. Mijn moeder deed destijds de financiën. Daar kreeg ik ook het nodige van mee, hoewel mijn passie zeker niet bij die kant van het ondernemen lag. Op kantoor merkte ik al snel dat het allemaal efficiënter kon. Niks ten nadele van mijn ouders. Het was een andere tijd. We deden destijds veel voor de aannemerij en de petrochemische industrie. We werkten ook veel samen met Bouwbedrijf Verschoor.”
Bedrijfsprocessen en advies
Dinant richtte zich meer en meer op bedrijfsprocessen en adviseren. Hij had zelfs korte tijd een eigen dakadviesbureau. Zo’n twaalf jaar geleden kwam ook broer Fabian binnen het bedrijf. “Dat was in 2009, nadat mijn moeder was overleden. Later vertrok mijn broer weer om zijn eigen ondernemersambities na te jagen. Hij heeft nu een mooie horecazaak aan de Bergweg in Rotterdam.”
Toen deed Daphne haar intrede in het bedrijf: “Ik heb altijd op de markt gestaan. Hoofdrekenen kon ik als de beste, maar daar alléén red je het niet mee. Ik stortte me vol overgave op de financiën. Naarmate ik er dieper indook, ontdekte ik ook wat er te verbeteren viel. Er liepen bijvoorbeeld nog telefoonabonnementen van werknemers die allang weg waren. Sommige verzekeringspolissen waren niet meer actueel. Kortom, werk aan de winkel. Mijn belangrijkste taak in het begin was om de administratie helemaal op orde te brengen. Tegelijkertijd moest ik me de boekhouding eigen maken. Op de markt werkt dat allemaal wat anders, hoewel ik daar wel ervaring had opgedaan met inkoop en verkoop. Ervaring die me van pas kwam.”
Kinderen
In 2017 namen Dinant en Daphne het bedrijf over. Hoe de toekomst zich ontvouwt, blijft voor het verliefde stelletje uit de DOTO-kantine ongewis: “Maar het gaat hartstikke goed”, zegt Daphne. We zijn onlangs verhuisd naar Oudenhoorn, niet ver van Pernis, waar we het erg naar onze zin hebben. Ook onze zoon van vijftien, Jeremy, loopt inmiddels met Dinant mee. Sharely heeft inmiddels stage gelopen bij ons bedrijf. Als zij later besluiten om ook in het bedrijf te gaan werken, is dat prima. Wordt het een andere keus, dan staan wij daar ook achter. We zien wel wat de toekomst ons brengt.”
